WIZY I PASZPORTY:
Aby przekroczyć włoską granicę, obywatele Unii Europejskiej nie potrzebują wizy ani paszportu. Wystarczy odpowiedni dokument tożsamości. Po przekroczeniu granicy turysta ma obowiązek w ciągu trzech dni zgłosić ten fakt policji – w praktyce jednak mało kto tego przestrzega.
ŚWIĘTA PAŃSTWOWE WE WŁOSZECH:
1 STYCZEŃ – Nowy Rok (Capodanno)
6 STYCZEŃ – Trzech Króli (Epifania)
MARZEC/KWIECIEŃ – Wielkanoc (Pasqua)
25 KWIECIEŃ – Święto Wyzwolenia (Festa della Liberazione)
1 MAJ – Święto Pracy (Festa del Lavoro)
2 CZERWIEC – Rocznica Republiki (Festa della Repubblica Italiana)
15 SIERPIEŃ – Wniebowstąpienie Najświętszej Maryi Panny (Ferragosto)
1 LISTOPAD – Wszystkich Świętych (Festa di Ognissanti)
8 GRUDZIEŃ – Niepokalanego Poczęcia (Immacolata Concezione)
25 GRUDZIEŃ – Boże Narodzenie (Natale)
26 GRUDZIEŃ – Świętego Szczepana (Santo Stefano)
Dodatkowo, prawie każde miasto świętuje dzień swojego patrona. Na przykład w Wenecji jest to 25 kwiecień ( św. Marka), w Rzymie – 29 czerwiec (świętych Piotra i Pawła), w Turynie, Genui i Florencji – 24 czerwiec (św. Jana Chrzciciela).
PODRÓŻE:
SAMOLOTEM: W ostatnich latach obserwuje się gwałtowny rozwój małych linii lotniczych, które skutecznie konkurują z narodowymi przewoźnikami. Są one nie tylko tańsze, ale również, w przeciwieństwie, do takich linii jak Alitalia, oferują bezpośrednie połączenia do mniejszych miejscowości. Komfort podróży jest jednak niższy, a lotniska dość często położone daleko od głównych miast. Należy więc liczyć się z koniecznością wynajęcia samochodu.
SAMOCHODEM: Aby ustalić łączny koszt podróży samochodem, należy wziąć pod uwagę nie tylko cenę benzyny, ale również koszt noclegów na trasie i opłaty za przejazd autostradą (wszystkie włoskie autostrady są płatne).
NOCLEGI:
We Włoszech baza noclegowa jest bardzo bogata i urozmaicona. Hotele podzielone są na kategorie – w zależności od standardu posiadają od jednej do pięciu gwiazdek. Dość często hotele, kryjące się pod nazwą albergo (co po włosku oznacza „hotel”) prowadzone są przez całe rodziny, zaskakując niezwykle gościnną atmosferą i wysokim poziomem usług. Większość hoteli proponuje śniadanie w cenie noclegu (śniadanie po włosku to colazione – nie pomylić z kolacją!). Ciekawe propozycje hoteli we Włoszech znajdziecie tutaj.
Pensjonaty i B&B są interesującym rozwiązaniem dla turytów o skromniejszym budżecie. Są one wygodne i zadbane, ale dość często znajdują się na przedmieściach dużych miast, więc wybierając ten rodzaj noclegu trzeba liczyć się z dojazdami.
Atrakcyjnym pomysłem na nocleg są gospodarstwa agroturystyczne (agriturismo), które proponują odpoczynek na łonie natury. Często właściciele oferują klientom również regionalne posiłki przygotowane z własnych naturalnych produktów. Najwięcej znajdziecie ich w północnych oraz centralnych Włoszech.
SKLEPY:
Najczęstsze godziny otwarcia sklepów to 09.00 – 12.00 oraz 15.30/14.00 – 19.30/20.00
(Włosi zamykają sklepy na przerwę obiadową).
POCZTA:
Większość urzędów pocztowych pracuje tylko w godzinach 08.00 – 13.30. Na całe szczęście w każdym większym mieście jest otwarta przez cały dzień Poczta Główna. Niemniej jednak znaczki pocztowe zawsze można kupić w każdym kiosku zwanym tabaccheria.
KOMUNIKACJA MIEJSKA:
Przejazdy w miastach umożliwiają bilety jednorazowe, tygodniowe, miesięczne, ważne zarówno w metrze, jak i autobusie i tramwaju. W dużych miastach najszybszym środkiem lokomocji jest właśnie metro, kursujące co kilka minut, od wczesnych godzin rannych do późnego wieczora.
UBRANIA:
Włosi znani są z dobrego gustu, niemniej turyści nie mają obowiązku z nimi konkurować. Z drugiej strony nie należy przesadzać ze strojami plażowymi w miejscach publicznych. Mając w planach zwiedzanie kościoła, lepiej nie zakładać bluzki na ramiączkach ani szortów. Nie pomoże tłumaczenie, że na dworze jest gorąco – w kościele taki strój po prostu nieodpowiedni.
JEDZENIE:
Włoskie śniadanie (colazione) to zazwyczaj lekki posiłek, na który składa się cappuccino i drożdżowy rogalik (cornetto/brioche). Czasem ogranicza się tylko do caffe’(mocne i czarne espresso). Następnym posiłkiem jest obiad (pranzo), który na terenie uprzemysłowionej Północy najczęściej składa się z kanapki (panino) oraz z kieliszka wina, natomiast mieszkańcy leniwego Południa mogą sobie pozwolić na obiad złożony z: przystawki (antipasto), pierwszego dania – primo (makaron, ryż lub zupa), drugiego dania – secondo (kawałek mięsa, ryba z warzywami, zwana contorno) oraz deseru (dolce). Włosi mają w zwyczaju pić po posiłku kawę espresso lub alkohol, tj. grappa, amaro, limoncello, sambuca, który ich zdaniem wpływa na szybsze trawienie. Układ dań podczas kolacji (cena) jest dość podobny do obiadu „Południowego”, która jedzona jest przez Włochów do późnych godzin wieczornych.
NAPIWKI:
Włosi nie zawsze przestrzegają reguł napiwku, jako zwyczajowej formy odwdzięczenia się za wykonaną usługę. W wielu restauracjach istnieje opłata coperto (za nakrycie stołu i podanie chleba) wynosząca ok. 1-2 euro, która niejednokrotnie mylona jest z napiwkiem.
